Sag kulakta isitme kaybi olan 27 yasinda erkek hasta.
Şvannomlar için kullanılan diğer terimler nörilemmoma ve nörinomdır; en doğru terim şvannomdur. Tüm intrakranial tümörlerin %6- 10'u, tüm intrakranial nöromaların %85'ini ve tüm serebellopontin açı tümörlerin %60-90’nı oluşturur. Sporatik tümörler 35-60 yaşlarında sık ve kadın erkek oranı 2:1 dir. Nörofıbromatozis tip 2 ile birlikteliği olanlar 2. dekatta sık görülür.
Histolojik olarak şvannomlar perinöral şvann hücrelerinden köken alırlar. Bu hücreler fibroblastik ya da myelin üreten hücrelere farklılaşabilir. Şvannomlarda iki tür doku izlenebilir; Antoni A ve antoni B dokusudur. Antoni A dokusu sıkı sıkıya paketlenmiş fibröz ve nöral dokudan oluşur ve fibrillerin kompakt oluşu nedeniyle T2A görüntülerde tipik olarak düşük sinyallidir. Antoni B dokusu T2A görüntülerde tipik olarak daha parlak, daha gevşek miksomatö bir dokudur.
Şvannomlar içindeki Antoni A ve Antoni B dokularının miktarına bağlı olarak bu lezyonların sinyal yoğunlunun menenjiomların sinyal yoğunluğunu taklit edebilir. Şvannomlar sellüler, pleksiform ve melanotik türleri tanımlanmıştır. İç kulak ve internal akustik kanalın en sık görülen tümörüdür. Şvannomlar en sık 8. Sinir boyunca izlenir. 8 sinirin süperior vestibüler dalından inferiora göre daha sık köken alır. Şvannomların %10'ndan azı labirintin yerleşimlidir. Vestibüler şvannomların %10-20 si internal akustik kanal uzanımı olmadan yalnızca serebellopontin açı sisternasında yer alır. Yaklaşık %75 de internal akustik kanal ve sisternal komponentleri vardır. Kontrast tutulumu hemen hemen hepsinde vardır ve %7ode homojendir. Peritümöral ödem olguların üçte birinde, genellikle daha büyük tümörlerde izlenir.
Daha az görülen bulgular kalsifikasyon, kistik değişiklik, ve kanamadır. Subaraknoid kanama vestibüler şvannomların nadir görülen bir bulgusudur. İntralabirintin şvannom nadir bir tümör qup MRG’de belirgin boyanma gösterdiğinden oldukça kolay bir şekilde saptanabilir. Çoğunlukla yuvarlak pencere girintisine yakın yerleşim gösterir. Bu tümör işitme kaybının olağan dışı bir nedeni olup, daha tipik akustik şvannomun aksine 8. Kraniyal sinirin kohlear dalından köken alır. Genellikle vertigonun eşlik etmesi nedeniyle bu kişilerde Meniere olduğu yanılgısına düşülür. Bu tümörler Nörofibromatozis ile ilişkilidir. Bilgisayarlı Tomografide büyük boyutlara ulaştıklarında oluşturdukları internal akustik kanalda genişleme ve pontoserebellar köşe sisterninde kitle olarak saptanırlar. MRG' de intrakanaliküler küçük şvannomlar ince kesit kalınlığındaki T2A ve İV kontrastlı kesitlerde saptanır. Çoğunlukla kontrast madde ile homojen ve yoğun şekilde boyanırlar. İnternal akustik kanal fundusunda beyin omurilik sıvısı varlığı cerrahi girişim tekniğini etkiler ve bu ince kesitli volümetrik T2A sekanslarda doğru olarak saptanabilir. Kontrastlı MRG de internal akustik kanal içinde görülen lineer boyanmalar şvannomun yanı sıra, menenjiom, meningeal invazyon, vasküler boyanması ve nevritte olabilir.
T2A kesitlerde şvannoma ait küçük nodülün saptanması diğer tanılan ekarte ettirir. Vestibüler şvannomların gerek başlangıçtaki tanı, gerekse sonraki takip aşamalarında seçilecek görüntüleme yöntemi manyetik rezonans görüntülemedir. İnternal akustik kanaldaki lezyonların saptanmasında altın standart olarak kontrastlı T1A görüntüleme kabul edilmiştir. Vestibüler şvannom rezeksiyonundan sonra internal akustik kanal içerisinde çizgisel kontrast tutulumu izlenmes olağandır. Bu olgular takip edilebilir. İlerleyici, nodüler ve kitle benzeri kontrast tutulumu olduğunda nüksü dışlamak için daha dikkatli izlem gerekir. Bu tümörlerin tedavisinde mikrocerrahi, stereotaksik veya odaklanmış radyoterapi ve konservatif yöntemler kullanılır. Konservatif yöntemler hastanın yaşının ileri veya tümör boyutlarının düşük olduğu seçilmiş olgularda tercih edilir.
1. Cila A. Temporal kemik. Baş ve boyun radyolojisi. Ed. Akan H. s:116-117.
2. Robert I. Grossman, David M. Yousem. Nöroladyoloji. Beyin Tümörleri. Çeviri, Fazıl Gelal. Çeviri Ed. Fazıl Gelal, Nilgün Yünten. S:105-107.
3. Bayraktaroğlu S, Pabuçcu E, Ceylan N, Duman S, Savaş R, Alper H. Evaluation of the necessity of contrast in the follow-up MRI of schwannomas. Diagn Interv Radiol. 2011 ;17(3):209-15.
4. W. Dahnert, “Brain disorders," in Radiology Review Manual, W. Dahnert, Ed., pp. 319-320, Lippincott Williams and Wilkins, Philadelphia, Pa, USA, 6th edition, 2007.
